Thuis blijven vandaag, zegt de weerman, want het gaat sneeuwen. Alsof er geen voertuigen bestaan die prima met sneeuw en ijs overweg kunnen.
——————————————————————————————————-
|
// http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js |
——————————————————————————————————-
Auto’s, bussen, trams, treinen, vliegtuigen: de voorspelling is dat het vandaag allemaal vast komt te zitten, ondanks de tonnen zout die in het rond zullen worden gestrooid. Fietsers en voetgangers lopen dan weer het risico hun botten te breken, want weinig fietspaden en voetpaden zullen sneeuw- en ijsvrij worden gemaakt — de auto is en blijft prioritair.
Maar in feite is de strijd om de wegen “berijdbaar” te houden volslagen absurd. Er zijn voertuigen die prima met sneeuw en ijs overweg kunnen. En daarmee doelen we niet op de gemotoriseerde sneeuwscooter, maar op de door spierkracht voortgedreven stepslee of “kicksled” — de winterversie van de eerder besproken kickbike.
De stepslee verhoudt zich tot de gemotoriseerde sneeuwscooter zoals de fiets zich verhoudt tot de auto. In Noorwegen, Zweden en Finland wordt ze al meer dan 100 jaar als praktisch vervoersmiddel ingezet: om naar het werk te “rijden”, om te gaan winkelen, of om de kinderen naar school te brengen. Er worden zelfs speciale kinderzitjes voor verkocht.
Snelheid
Wie een stepslee in de garage heeft staan, vreest geen sneeuw, maar hoopt erop. Het voorstuwen van een kickbike (met wielen dus) vraagt meer inspanning dan het voorstuwen van een fiets, omdat je met pedalen meer kracht kan ontwikkelen dan door jezelf af te duwen, terwijl de rolweerstand dezelfde is. Maar het voorststuwen van een stepslee kost veel minder inspanning, aangezien de wrijving tussen sneeuw en ski’s veel kleiner is dan de wrijving tussen luchtbanden en asfalt.
Met een stepslee haal je op een vlakke sneeuwvlaag vlot 15 tot 20 kilometer per uur, ongeveer de snelheid van een fiets dus. Hogere snelheden zijn moeilijk te bereiken, aangezien een stepslee in tegenstelling tot een fiets niet over versnellingen beschikt. Atleten kunnen tijdens een sprint maximaal 40 km/u halen. Sturen gebeurt door een een combinatie van een ruk aan het stuur, een draai met het lichaam, en wat voetenwerk. Dat vraagt wat oefening, maar eens je het door hebt, stuurt een stepslee even precies als een fiets.
Een winterschoen met een goede grip is uiteraard aan te raden. Spijkerzolen zijn ideaal, maar zeker geen vereiste, tenzij op ijs. Remmen doe je door je hielen in de sneeuw te duwen. Dat werkt redelijk goed omdat de snelheid niet te hoog is. Een stepslee kan uiteraard worden uitgerust met een bel en verlichting.
Traditionele en moderne versie
De stepslee dook op in 1870 in Scandinavië en was oorspronkelijk volledig uit hout gemaakt. Rond 1900 werd ze uitgerust met metalen ski’s. De originele stepslee is uitgerust voor twee personen: één persoon zorgt voor de aandrijving, terwijl de tweede persoon vooraan op een stoel kan plaatsnemen. De stoel kan ook dienen als bagagedrager (met een laadcapaciteit tot 100 of 150 kg) en de slee kan ook door een hond worden voortgetrokken. Het traditionele model, ongeveer 2 meter lang en 40 centimeter breed, is nog steeds op de markt. Ze wordt verkocht in verschillende maten.
Tijdens de jaren 1990 ontstond een modernere versie, geheel gemaakt uit staal of aluminium. Deze stepslee is compacter, bedoeld voor één persoon, en meer gericht op snelheid. Er kan geen bagage mee, al kan er wel een boodschappenmand aan worden vastgemaakt. Deze stepsleeën zijn ongeveer 1,5 meter lang en het gewicht bedraagt ongeveer 6 kilogram. Ze komen in één maat, maar de stuurstang kan in de hoogte worden versteld.
Een stepslee kost tussen de 150 en 250 euro, nauwelijks meer dan een paar spijkerbanden voor je fiets. Nu wetenschappers hebben uitgepluisd dat een warmer klimaat tot strengere winters zal leiden, is het niet zo’n gekke investering. Omdat ze kan worden opgeplooid of uit elkaar geschroefd, neemt een stepslee tijdens de rest van het jaar ook niet zoveel opbergruimte in.
Strooidiensten
Een stepslee werkt het best op een goed aangedrukte sneeuwlaag, en een paar centimeter volstaat. Diepsneeuw is niet geschikt, aangezien je voet er in wegzakt. Zout op het fietspad is uiteraard het laatste wat een stepslee kan gebruiken. Weg met de strooidiensten dus. Wat we nodig hebben voor het prepareren van de ideale weg voor de stepslee, zijn snowcats.
Kris De Decker
——————————————————————————————————-
Meer informatie:
- Producenten van de stepslee zijn Esla, Kickbike, Norax en LjusdalsSparken.
- Een handleiding voor het zelf maken van spijkerzolen.
- Meer informatie over de stepslee: 1 / 2 / 3 (NL).
——————————————————————————————————-
Verwante artikels:
- Fietsen zonder trappers: kickbikes
- Snelwegen voor fietsers: in één ruk van A naar B.
- Europa zoekt vrachtfietsers (m/v): veel werk voor goede fietsbenen
- De Cargo step.
- Zeilen op de autosnelweg – pedaalkracht en windkracht verzoend
- Isolatie: eerst het lichaam, dan het huis
——————————————————————————————————-
|
// http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js |
www.lowtechmagazine.be 
Geef een reactie op Johan De Mulder Reactie annuleren