Het Japanse Toshiba brengt een micro-kernreactor op de markt om je huis en je elektrische auto van energie te voorzien.
Meer en meer mensen kiezen er voor om zelf hun elektriciteit op te wekken met zonnepanelen of een windturbine. Maar decentrale energieproductie is niet langer per definitie synoniem met duurzaamheid. Volgend jaar komt in Japan een kerncentrale op de markt die slechts 6 op 2 meter groot is. Ze heeft een vermogen van 200 kilowatt – vergelijkbaar met de motor van een zware auto. De “Rapid-L”, oorspronkelijk ontwikkeld voor gebruik op de maan, is vanaf 2009 ook in Europa en de VS te koop.
De reactor werkt geheel automatisch en produceert tot 40 jaar lang elektriciteit zonder dat er brandstof moet worden bijgetankt. De centrale wordt gebouwd in de fabriek en gevuld met kernbrandstof ter plaatse gebracht. Als de kernreactor is uitgedoofd, komt Toshiba hem weer halen. De kerncentrale zou elektriciteit leveren voor de slechts de helft van de huidige elektriciteitsprijs. Goedkoop zal het ding echter niet zijn, omdat er meteen voor vele decennia verbruik betaald moet worden.
//
http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js
Toshiba is bij ons vooral bekend als producent van computers en televisies, maar het bedrijf is in Japan ook de grootste fabrikant van kerncentrales. De micro-reactor is gebouwd in samenwerking met het Japanse Central Research Institute of Electric Power Industry (CRIEPI) en werd mee gefinancierd door het eveneens Japanse Atomic Energy Research Institute (JAERI).
Appartementsgebouw
Volgens het internettijdschrift Next Energy News mikt Toshiba in de eerste plaats op woongemeenschappen in afgelegen gebieden waar geen elektriciteitsinfrastructuur voorhanden is, zoals in poolgebieden en op eilanden. Maar de technologie kan ook dienen voor de energievoorziening in bedrijven of appartementsgebouwen. Voor een eengezinswoning is het vermogen wat groot, maar de centrale zou wel onder een aantal buren in dezelfde straat gedeeld kunnen worden. Bovendien zou dit soort krachtige energiecentrales goed van pas komen als we met elektrische auto’s gaan rijden, want die zullen het energieverbruik van een gezin fors de hoogte in jagen.
Chernobyl op kantoor
De voordelen van een microkerncentrale zijn evident. In tegenstelling tot zonnepanelen of windturbines levert een kerncentrale continu elektriciteit, onafhankelijk van de weersomstandigheden. Het nadeel ervan ligt eveneens voor de hand. Omdat kernsplijting radioactief afval oplevert, kan het onmogelijk een milieuvriendelijke technologie genoemd worden. Bovendien zit niemand te wachten op een micro-Chernobyl in de kelder of op kantoor. Volgens Toshiba is de centrale honderd procent veilig en kan ze onmogelijk oververhit raken (zodat er ook geen koelsysteem voor nodig is).
Nieuwe trend
De miniscule kerncentrale komt niet uit het niets. Hoewel sinds de jaren zeventig steeds grotere kerncentrales werden gebouwd, gaat de evolutie de jongste jaren de andere richting uit. Zowat alle nucleaire onderzoeksinstituten en energiemaatschappijen ter wereld werken aan de ontwikkeling van kleinere kernreactoren (de World Nuclear Association heeft zopas een gedetailleerd overzicht gepubliceerd). Daar worden zeer diverse technologieën voor ingezet. De installaties hebben een vermogen tussen de 10 en de 300 megawatt. Het vermogen van de meeste bestaande kerncentrales schommelt rond de 1.000 megawatt – dat is 5.000 keer krachtiger dan de microkerncentrale van Toshiba.
Er was al veel ervaring met kleinere centrales aanwezig, vooral door het gebruik van de kleinere kernreactoren aan boord van schepen en duikboten. Japan staat het verst met microkerncentrales, er wordt al twintig jaar onderzoek naar gedaan. Rusland heeft een eigen niche ontdekt: drijvende kerninstallaties. De Russen willen tegen 2015 zeven drijvende reactorplatformen in dienst hebben, waarvan de bouw eerder dit jaar begonnen is – ondanks het protest van de Noorse milieubeweging. De drijvende centrales hebben een vermogen van 70 megawatt.
Wegwerp-reactor
De nucleaire industrie stimuleert de ontwikkeling van kleinere kernreactoren om twee redenen. Ten eerste is de weerstand van het publiek tegenover vele kleine reactors wellicht kleiner dan tegen een mastodont van een centrale in de achtertuin. Een ongeluk in een grote kerncentrale kan een enorme impact hebben, terwijl dat in het geval van een kleine centrale nooit zo spectaculair kan zijn. Omdat de kleinere centrales tijdens hun levensduur niet of slechts af en toe met brandstof moeten worden aangevuld (bij de kleinste versies gaat het letterlijk over wegwerpkerncentrales), is het risico ook kleiner dat kernbrandstof in de verkeerde handen valt.
Kernenergie kan veel goedkoper
Ten tweede maken kleine reactors kernenergie eenvoudiger te financieren. Grote kerncentrales vragen een gigantisch investeringskapitaal dat steeds minder geldschieters bereid zijn om op tafel te leggen. Het is veel makkelijker om geld te vinden voor kleinere reactors.
Net als dat het geval is met zonnepanelen en windturbines, kunnen microkerncentrales bovendien ook modulair worden opgebouwd: een eerste microcentrale kan al meteen elektriciteit leveren en op die manier de bouw van een tweede centrale financieren. Uiteindelijk ontstaat dan een energiecapaciteit die even groot is als die van één grote centrale, maar zonder dat in één keer al het geld moet worden gevonden.
Schaalgrootte
Omdat kleinere reactoren ook nog eens in massa geproduceerd kunnen worden in de fabriek, kunnen de productiekosten door schaalgrootte en automatisering nog verder omlaag. Bovendien is er geen of nauwelijks nog personeel nodig om de kleinere reactoren te bedienen, wat de kostprijs nog verder drukt. Kleinere centrales openen ook markten die voorheen gesloten waren, zoals decentrale energieopwekking (de Rapid-L van Toshiba) of het ontzouten van zeewater (de drijvende kerncentrales van de Russen). De kernindustrie is nog lang niet dood, integendeel.
© Kris De Decker
——————————————————————————————————–
|
// http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js |
——————————————————————————————————–
Update 1 : Volgens een recent bericht op Wikipedia is het verhaal over de microkerncentrale een hoax – een verzinsel. Volgens de (anonieme) auteur van het bericht ontkent Toshiba dat er zo’n centrale bestaat of gepland is. Het klopt dat Toshiba zelf geen informatie heeft gegeven over een marktintroductie – de website Next Energy News zegt niet waar ze die informatie vandaan haalt. Toch bestaat de microkerncentrale: ze staat vermeld in het hierboven aangehaalde document van de World Nuclear Association, en ze is ook afgebeeld op de tekening hierboven (afkomstig van Toshiba – in tegenstelling tot de meeste andere websites die het nieuws brachten, heeft Lowtech Magazine wel degelijk de juiste afbeelding gepubliceerd). Wikipedia zegt ook niet waar de zogenaamde ontkenning van Toshiba vandaan komt, wat ons met andere woorden geen stap verder brengt. Wordt vervolgd.
Update 2 : De wikipedia pagina over de microreactor werd op 6 februari 2008 verwijderd – zie ‘deletion log’ op de pagina.
Update 3 : Er is nu ook een Amerikaanse firma die sleutelt aan een mini kernreactor (interview hier).
Update 4 : Die Amerikaanse firma heeft een nieuwe markt aangeboord: nucleaire vrachtschepen.
——————————————————————————————————–
Lees meer op Lowtech Magazine :
- De Bloom Box: groene energie uit een doosje?
- Kernenergie statistisch gezien 4,5 keer minder veilig dan vorige week: na de kernongelukken in Japan kan de nucleaire industrie stapels documenten over de veiligheid van atoomkracht herschrijven.
- Kerncentrales zonder brandstof : is er genoeg uranium voor een revival van kernenergie?
- Drijf je laptop aan met spierkracht : de mens als energiecentrale
- Verwarm je huis met aarde en autobanden : als het mag
- Honderd procent groene stroom : een wereldwijd netwerk van duurzame energie
- Vals licht : een spaarlamp spaart geen energie
- Water vreet elektriciteit : waarom de wereld niet zal vechten om water, maar om energie
- Waarom de elektrische auto geen toekomst heeft : Snelle oplaadtijden voor elektrische auto’s worden enthousiast onthaald, maar ze leiden tot enorme pieken in het elektriciteitsverbruik.
- Nucleaire vrachtschepen : varen op atoomkracht
- 40 kleine windturbines getest : sommige machines verbruiken meer energie dan ze opleveren
Alle artikels over :
——————————————————————————————————–
|
// http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js |



Plaats een reactie